พระร่วงนั่ง กรุวัดพระเชตุพน สุโขทัย  "พระเชตุพนหน้าโหนก" ขุดพบจากกรุวัดพระเชตุพนเป็นครั้งแรก และราวๆเดียวกับที่กรุวัดมหาธาตุ(วัดใหญ่) แตก แต่ก็ยังมีอีกหลายที่ ที่ยังเคยมีผู้พบพระพิมพ์นี้รวมอยู่ด้วย ทั้งที่พิจิตรและกำแพงเพชร แบ่งออกเป็น 2 พิมพ์ คือ แบบพิมพ์ใหญ่ ฐานบัว 2 ชั้นและชั้นเดียวเรียกกันว่า "พระเชตุพนหน้าโหนก" ซึ่งมีทั้งแบบเนื้อดินและแบบเนื้อชิน สำหรับองค์นี้เป็นพระฟอร์มใหญ่ปีกกว้างได้สัดส่วนสวยงามตามธรรมชาติ เส้นสายลายสังฆาฯ มีหน้าตาติดชัดเจน เนื้อดินละเอียดแบบมีแร่ประปราย พุทธคุณ เด่นทาง แคล้วคลาด คงกระพัน